Post Image

Stan Lee، یک مستند ساده و سرراست درباره‌ی خالق شخصیت‌های کتاب‌های کمیک است. نمایشی که در پی طرح ایده‌های بسیاری برآمده است. با نقد این مستند همراه دژاوو باشید.

مستندها را شاید بتوان آثاری فراتر از فیلم‌های داستانی در نظر گرفت. فیلم‌هایی که با تجربیاتی خاص به‌سراغ مخاطب می‌آیند و او را با جهان‌هایی که هرگز ندیده و درک نکرده آشنا می‌کنند.

مستندها سرشار از حس صمیمیت و آشنایی اند، بعضی از آن‌ها به غلظت خاطرات افراد اضافه می‌کنند و به علاقه‌هایشان هویتی ماندگار می‌بخشند. پروژه‌ی Stan Lee، یکی از همین مستندهای خاص است. حالا که دنیای مارول و ابرقهرمان‌هایش تبدیل به تکه پازلی جدانشدنی در کمپانی‌های فیلمسازی و مارکت‌های سینمایی شده‌اند، بدنیست که طرفداران این سینمای خاص با این مستند سری به دنیای خالق شخصیت‌های این ابرقهرمان‌ها بزنند. مستندی که با توجه به علاقه‌ی طیف وسیعی از مخاطبان سینما به جهان‌های ابرقهرمانی می‌تواند مثل سفر دوباره‌ای به مارول باشد اما از آن مستندهایی نیست که بشود چندان بهش دل خوش کرد.

استنلی مارتین لیبر نویسنده و خالق کتاب‌های دنیای مارول است که بعد از انتشار اولین داستان ابرقهرمانی‌ خود با امضای Stan Lee شناخته شد. حال این مستند سعی دارد تا به زندگی و نحوه‌ی شکل‌گیری قصه‌های کتاب‌های کمیک بپردازد. Stan Lee، اثری زندگی‌نامه‌ای و بیوگرافی است که با صدای استنلی مارتین به روی تصاویری از مراحل زندگی و کار او پیش می‌رود. گذشته و یکسری از اتفاقات زندگی این شخصیت با آدمک‌های استاپ موشنی شبیه‌سازی می‌شوند و تعدادی تصاویر و ویدئوهای واقعی و آرشیوی نیز در این مستند حضور دارند.

Stan Lee مستندی ساده و سرراست است

این مستند از زمان به دنیا آمدن استن لی شروع می‌شود. خود کارکتر استن لیبر به‌عنوان دانای کل شروع به صحبت می‌کند و فیلم از زاویه دید این شخصیت روایت را پیش می‌برد. تصاویری از کودکی او به‌نمایش درمی‌آید و فیلمساز با استفاده از آدمک‌های عروسکی، گذشته‌ی او را بازسازی می‌کند.

زندگی مردی که به‌عنوان یک پادو در خیاط‌خانه‌ای بزرگ مشغول به کار بوده و حالا تبدیل به تاجر و ناشری موفق شده است. مستند لحن بسیار شاد و سرزنده‌ای دارد، سرشار از پلان‌های امیدبخشی است که تنها موفقیت‌ها را نشان می‌دهد.  از طرفی هم صدای اصلی خود لیبر جذابیتی فوق‌العاده به Stan Lee بخشیده است. عنصری که در آثار مستند بسیار به چشم می‌آید و حاضر اهمیت است. صدا و نحوه‌ی نریشن گویی آنقدری در این قالب تاثیرگذار است که بازیگری و بازیگردانی در آثار داستانی.

Stan Lee مستندی ساده و سرراست است، ایده‌ی چندان پیچیده‌ای ندارد و شبیه گزارشی می‌ماند که قدری زرق‌وبرق به آن داده‌اند. همه‌ی

زندگی خالق شخصیت‌های کمیک

 

  ۹۰ دقیقه خلاصه شده، به‌همین دلیل فیلمساز زمان زیادی برای عمیق شدن به هر آنچه که در این روایت اتفاق می‌افتد را ندارد. مستند به‌ گونه‌ای است که گویا به پای صحبت استنلی مارتین نشسته‌ایم و او تنها در حال بازگو کردن مسائلی است که دوست دارد ما ازشان سردربیاروریم.

این پروژه، اثری یکطرفه محسوب می‌شود همانطور که طرفداران دنیای مارول و کمیک بوک‌ها می‌دانند جک کربی و استیو دیتکو همکاران استنلی بوده‌اند، افرادی که ابرقهرمان‌های این دنیای غیرعادی مدیون‌شان خواهند بود اما این مستند جانب این دو نفر را رعایت نمی‌کند و سعی دارد تا فقط از استن لی یک قهرمان بسازد و دیگر هم‌تیمی‌هایش را نادیده بگیرد. 

Stan Lee،

را باید یک مستند ساده و سطحی در نظر گرفت. مخاطبان هنگام دیدن این اثر نباید چندان به دنبال چرایی خلق شخصیت‌های محبوب ابرقهرمانی‌اش باشند. همانطور که می‌دانیم مرد عنکبوتی دراماتیک‌ترین ابرقهرمان دنیای کمیک بوک‌ها و مارول است. چراکه او نه از فضا آمده، نه آدمی بالغ است و نه از همان ابتدا قوی و مستحکم وارد ماجرا می‌شود. مرد عنکبوتی نوجوانی آسیب‌پذیر همراه با شرایطی شکننده است. ویژگی‌های قابل باور و هضم‌پذیری که باعث می‌شد تا مخاطب نسبت بهش همذات‌پنداری کند و او را نسبت به دیگر ابرقهرمان‌ها به جهان خودش نزدیکتر ببیند. همین ویژگی‌ها باعث می‌شود که مرد عنکبوتی تا به امروز یکی از جذابترین‌ها و در دسترس‌ترین‌های مارول باشد.

برهمین اساس مخاطبی که مرد عنکبوتی را کارکتری خاص و متفاوت می‌بیند دوست دارد تا از مراحل شکل‌گیری‌اش سر درآورد که متاسفانه چنین اتفاقی نمی‌افتد و مستند با اشاره‌ای گذرا داستان‌اش را می‌گوید و رد می‌شود.

 Stan Lee، همانند یک گزارش بدون هدف برای پر کردن ستون‌های خالی است. هر ایده‌ای که در اینجا مطرح شده تنها در سطح کار می‌کند و در پی پرداخت خوبی از خودش برنمی‌آید

مستندها شبیه همه‌ی دیگر آثار داستانی همراه با یک ایده شروع می‌شوند اما چیزی که در این قالب بسیار اهمیت دارد، طرح مستند است. اینکه مستند به‌دنبال طرح چه پرسشی است و چگونه به خلق طرح منسجمی می‌رسد؟

اتفاقات زندگی

 

استن لی ادای احترامی خام به خالق یکی از خاطره‌سازترین شخصیت‌های دنیای کمیک و ابرقهرمان‌ها است. این مستند از آنجائیکه دیدگاه خاصی ندارد و نسبت به ایده‌هایش بی‌اعتنا رفتار می‌کند، به طرح منسجمی نمی‌رسد. به‌همین دلیل اثری قابل‌اعتنا برای ردیابی جهان مارول و کارکترهای کمیک نیست. 

Stan Lee، شاید اثری خاطره‌انگیز و در جاهایی نیز دلنشین باشد اما مستندی نیست که برایمان رمزگشایی کند و در پی طرح مسائل مهمی از شخصیت استنلی و کارکترهایی که خلق کرده برآید.

استودیو دژاوو با مشارکت آقایان محمد ظل انوار ( تهیه کننده ) و مرتضی نیتی ( کارگردان و مدیر آتیله ) در سال 1390 راه اندازی شد و تولیدات متمرکز این مجموعه در حوزه ساخت انواع تیزرهای تبلیغاتی ( رئال انیمیشن دو بعدی و سه بعدی ، ویژوال افکت ، موشن گرافیک و…) فیلم های صنعتی ، مستند بیوگرافی و … در گریدهای مختلف از لحاظ بودجه تولید می باشد. ایده پردازی ، پیش تولید ، تولید ، تدوین ، ساخت انواع انیمیشن و یا ویژوال افکت اصلاح رنگ ، صداگذاری ، صدابرداری ، جلوه های سمعی و بصری ، تنها بخشی از فعالیت های این استودیو می باشد.

بعدی
What you need to know about audio and sound recording tools